تاثیر موسیقی بر یادگیری

تاثیر موسیقی بر یادگیری

پیشرفت­ های اخیر درزمینه مطالعه مغز، ما را به درک درستی از تعامل فعال با موسیقی و تاثیرآن بر یادگیری بر رشد دیگر علوم سوق داده است. اگرچه دانش ما از راه شناخت تقریبی کارکرد مغز است، اما هنوز در مراحل ابتدایی خود از فرایندهای بنیادین در یادگیری استفاده می­کنیم.

مغز انسان دارای حدود 100 میلیارد نورون است که بخش قابل ­توجهی از آن به­طور همزمان فعال هستند .پردازش اطلاعات تا حد زیادی از طریق تعاملات بین آن­ها انجام شده و هر نورون توسط پیوندگاه عصبی با هزارها نورون دیگر در ارتباط است. هنگامی که ما یاد می­گیریم، تغییراتی در رشد آکسون و دندریت و تعداد پیوندگاه نورون­ها به ­وجود می­آید و بین نورون­ها پیوندهای شیمیایی ایجاد می‌شود. زمانی که یک رویداد به اندازه­ی کافی مهم یا تکرار شده است، اغلب سیناپس و سلول‌های عصبی، آن­ها را برای ما بارها یادآوری می‌کند.

یادگیری بر اثر ایجاد اتصالات پیوندگاهی به ­وجود آمده و ادامه خواهد داشت؛ یادگیری فعالیت­های خاص در طی میلین­ دارشدن ادامه می ­یابد. افزایش در پوشش آکسون هر نورون، باعث بهبود عایق و اتصالات کارآمد بیشتر می‌شوند. در این­ راستا هرس نیز رخ می‌دهد، فرایندی که باعث کاهش تعداد اتصالات سیناپسی می‌شود و ریزتنظیم­ هایی را در عملکرد ایجاد می‌کند.

از طریق ترکیبی از این فرایندها که در مقیاس ­های زمانی مختلف رخ می‌دهد، خودسازماندهی قشر مخ در پاسخ به محرک­ های خارجی و فعالیت­ های یادگیری فرد انجام می­پذیرد.

تعامل فعال با موسیقی

تعامل فعال(تاثیر موسیقی بر یادگیری) با موسیقی باعث می‌شود قشر مخ، دوباره سازماندهی شود و تغییرات کاربردی در چگونگی پردازش اطلاعات مغزی ایجاد کند. اگر به مدت طولانی مثلا چند هفته یا چند ماه این اتفاق بیفتد، ممکن است تغییرات دائمی در پردازش اطلاعات ایجاد شود.

از طریق تجزیه و تحلیل آنالیز­های توپوگرافی، پتانسیل­های مرتبط با رویداد بسیار پایین هم به­صورت صوتی و هم به­صورت جسمی رخ خواهد داد؛ پس از یک دوره آموزش پیانو در 20 دقیقه، مغز به ­طور نسبی به­ سرعت به فعالیت­های جدید پاسخ می‌دهد.

تغییرات «ای­ آر پی را در بزرگسالان پس از دو هفته آموزش موسیقی و بررسی فعالانه موسیقی پس ­از مدت کوتاهی دریافتند که انعطاف ­پذیری مغز نسبت به زبان بیشتر می‌شود؛ نواختن یک ابزار موسیقی موجب سرعت ­بخشیدن به رشد و تکامل مغزی می‌شود.

هنگامی که شروع به یادگیری موسیقی می‌کنیم مناطقی که در برنامه‌ریزی حرکتی و ایجاد هیجانات دخیل هستند، رشد سریع‌‌‌‌‌ تری می‌کنند.به طور کلی شواهدی از تحقیقات عصب‌شناسی نشان می‌دهد که هر فردی دارای نقشه یادگیری مخصوص به خودش است که راه‌های پردازش مغزی را منعکس می‌کند.

فعالیت­ های موسیقی  تغییرات قابل توجهی در ساختار و عملکرد مغز ایجاد می‌کنند و در سیستم شنوایی نوازندگان پس از آموزش موسیقی تغییراتی ایجاد می‌شود.

منابع:

[1] . پیوندگاه عصبی

[2] .اصطلاح توپوگرافی ( که در تعریف اول در زمین شناسی مطرح شد)در اینجا به معنای (توصیف منطقه ای که به موسیقی واکنش نشان میدهد).

[3] . Event-Related Potentials

[4] . Pantev et ai.,2001

[5] . (Munt et al. 2003

[6] . Pamtev et al. 2011