اختلالات رفتاری کودکان را چگونه تشخیص دهیم ؟
اختلالات رفتاری کودکان
کودکان بیش فعال
یکی از اختلالات رفتاری کودکان که عمدتاً تشخیص داده می‌شود، اختلال کاستی توجه و یا بیش‌فعالی است؛که نوعی اختلال عصبی رشدی است که الگوی بادوام بی‌توجهی و یا بیش‌فعالی را شامل می‌شود.
ملاک‌های تشخیص و نام این اختلال ظرف چند دهه اخیر به طور قابل ملاحظه‌ای تغییر کرده است و آنچه به پیچیدگی بیش‌فعالی می‌افزاید مجادله‌هایی هستند که بر سر شیوع، علت‌ها، روند و درمان آن صورت گرفته‌‌اند.
افرادی که ملاک‌های تشخیصی را برای بیش‌فعالی برآورده می‌کنند تا حد شدید الگوهای رفتاری دارند که در آنها بی‌توجهی و تکانشگری هستند.
در صورتی که کودکان مبتلا به بیش‌فعالی هردو مجموعه ملاک‌ها را حداقل برای مدت شش ماه برآورده کرده باشند متخصصان بالینی می‌توانند آنها را از نوع مختلط نیز تشخیص دهند.
اگر آنها ملاک‌های بی‌توجهی اما نه بیش فعالی-تکانشگری را ظرف شش ماه گذشته داشته باشند؛ متخصصان بالینی آنها را مبتلا به بیش‌فعالی (عمدتاً کم‌توجه) تشخیص می‌دهند.
از سوی دیگر اگر آنها مجموعه ای از ملاک‌های دوم را برآورده کرده باشند اما ظرف شش ماه گذشته بی‌توجهی نشان نداده باشند آنها راعمدتاً(بیش فعال- تکانشگر) تشخیص می‌دهند.
نشانه‌های بیش‌فعالی در نوجوانی
نشانه‌های بیش‌فعالی در نوجوانیزمانی مشاوره کودک و نوجوان تصور می‌کردند که نشانه‌های بیش‌فعالی در نوجوانی کاهش می‌یابد
اما اکنون می‌دانند که افراد مبتلا به بیش‌فعالی همچنان در نوجوانی و بزرگسالی این نشانه‌ها را تجربه می‌کنند.
در دوران نوجوانی مشکلات کم‌توجهی باقی می‌ماند و مشکلات رایج در کارکرد اجرایی برجسته می‌شود؛ کارکردهای اجرایی تکالیفی نظیر خوداندیشی، خویشتنداری، برنامه‌ریزی، دوراندیشی، به تأخیر انداختن ارضا، تنظیم عاطفه و مقاومت در برابر حواس‌پرتی را شامل می‌شود.
بزرگسالان مبتلا به بیش‌فعالی:
بزرگسالان مبتلا به بیش‌فعالی به احتمال بیشتر، کاستی‌هایی در حافظه کوتاه‌مدت، توجه مستمر، فصاحت کلام و سرعت پردازش دارند، مشکلاتی که باعث می‌شوند آنها از بزرگسالان بدون بیش‌فعالی پیشرفت تحصیلی کمتری داشته باشند.
اختلال سلوک کودکان(رفتار پرخطر):
اختلال سلوک نوعی اختلال روانی شایع و بسیار آسیب پذیر است که معمولاً در کودکی یا نوجوانی بروز می کند و با رفتارهای ضد همراه است.
غالباً منجر به اجتماعی و پرخاشگرانه شدید مشخص می شود. این بیماری اغلب با اختلال کمبود توجه / بیش فعالی اختلال شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی می شود.
3٪ از کودکان در سن مدرسه را تحت تأثیر قرار می دهد و در مردان دو برابر شایع است.
اتیولوژی اختلال سلوک به دلیل سهم عوامل خطر ژنتیکی و محیطی و اشکال مختلف تعامل بین ژن و محیط و همبستگی آنها باهم بسیار پیچیده است.
علاوه بر این اختلال سلوک با اختلالات عصبی شناختی همراه است. حجم ماده خاکستری در مناطق لیمبیک مانند قشر آمیگدال ، انسول و قشر پیشانی ، و ناهنجاری های عملکردی، در هم پوشانی مدارهای مغز مسئول پردازش احساسات ، تنظیم احساسات و تصمیم گیری مبتنی بر تقویت گزارش شده است.
اختلالات روانشناسی کودک
دو طبقه از اختلالات سلوک را تایید می‌کند؛ که معمولاً در Dsm-5 آخرین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رفتاری کودکی یا نوجوانی آشکار می شود.
اختلال لجبازی یا نافرمانی و اختلال سلوک:
هردو اختلال، کودکان را در تعارض قابل ملاحظه‌ای با مراقبت کنندگان و شخصیت‌های مقتدر قرار می دهند؛ روابط با والدین و معلمان را خراب می‌کند و می‌تواند به اعمالی منجر شود که معیارهای جامعه، حقوق و منزلت دیگران را نقض کنند(منبع : انجمن روانپزشکی آمریکا ۲۰۱۳).
آنچه اهمیت برابری دارد این است که این اختلالات رفتاری کودکان می تواند تاثیرات نامطلوبی بر رشد رفتاری و اجتماعی هیجانی کودکان بگذارد و بعدها آنها را در معرض خطر مشکلات میان فردی وشغلی قراردهد.
دراین رابطه بیشتر بخوانید:
0 دیدگاه